سیاست گذاری برای جیره بندی در نظام سلامت: مطالعه مروری و ارائه پیشنهاد برای ایران

جیره بندی به عنوان راهکار کنترل هزینه ها و افزایش کارایی در استفاده از منابع محدود نظام سلامت مطرح است، بنابراین این مطالعه با هدف مرور مطالعات در رابطه با جیره بندی در کشورهای مختلف و ارائه پیشنهاد برای نظام سلامت ایران انجام شده است. روش پژوهش: مطالعه حاضر به روش مرور نظامند انجام گردید. به منظور یافتن مقالات انتشار یافته از پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی (web of knowledge، PubMed،Scopus ، OvidوScience direct) با بهره گیری از کلید واژه های rationing،stewardship ، policy making،healthcare ،health care ،coverage ،services استفاده شد. ارزیابی کیفیت مطالعات از طریق توافق نویسندگان با استفاده از بررسی رعایت و اجتناب از خطا انجام شد. با جستجوی کلید واژه ها تعداد 2880 مقاله بازیابی شد که پس از اعمال معیارهای ورود، تعداد 29 مقاله انتخاب شدند. چارچوب مفهومی برای تولیت در جیره بندی نظام سلامت در 3 سطح تامین مالی (پرداخت از جیب، ارزیابی ریسک مبتنی بر سن، بسته خدمات، پرداخت به ارائه کنندگان) ، ارائه خدمات (پزشکی مبتنی بر شواهد، زمان و لیست انتظار خدمات، فارماکوپه دارویی) و تامین منابع (توزیع خدمات سطح بندی، صلاحیت نیروی کار، ارزیابی فناوری سلامت تکنولوژی و داروها) پیشنهاد شد. افزایش هزینه های نظام سلامت و محدود بودن منابع برای تقاضاهای رو به افزایش، جیره بندی را غیر قابل اجتناب می کند. با توجه به الگوی مفهومی پیشنهادی، راهکارهایی از قبیل ایجاد داشبورد اطلاعاتی، اجرای راهنماهای بالینی، همگن سازی بسته های خدمات ارائه شده توسط صندوق های بیمه ای، ارزیابی تکنولوژی سلامت، احتساب ترجیحات اجتماعی، برای شفاف شدن سیاست جیره بندی در نظام سلامت ایران پیشنهاد می شود.