رنگ ها وسیله ای موثردر سنجش و ارزیابی توان افکار و درون آدمی

رنگ در صنعت تعریف متفاوتی با رنگ در طبیعت دارد. رنگ به معنای پوششی برای سطوح و محافظت یا ترئین است. چوهر ماده ای است که به درون ماده نفوذ کرده و درون و بیرون آن را رنگین می کند. در قدیم رنگ و جوهر به مقدار کم از مواد طبیعی مثل خاک سرخ، میوه ها و گل ها ساخته می شد. ولی امروزه بیش تر رنگ ها در کارخانه ها به صورت انبوه تولید می شود. در سال 1856 ویلیام پرکین شیمی دان انگلیسی به طور تصادفی نخستین رنگ شیمیایی مصنوعی را به رنگ بنفش از باقی مانده ی قیر زغال سنگ ساخت. (حجتی 1383) رنگ پدیده ای ذهنی است یعنی ادراک ما از امواج با طول موجهای مختلف است به عبارت دیگر تاثر ما از طول موجهای مختلف است که رنگ را می سازد. (R. Milne and I. Labrecque 2010) از نظر یک فیزیکدان رنگ نوری است دارای طول موج معین و قابل ضبط است. یک فیزیولوژیست رنگ را تنها تاثیرنور بر بعضی سلولها و تحریک اعضا می داند و برای بعضی فیلسوفان رنگ چیزی بیش از یک تصویر ذهنی نیست در حالی که یک هنرمند نقاش زندگی را در رنگها می بیند و با رنگ احساس می کند اما روانشناسی که به رابطه ذهن و رنگ توجه خاص داشته باشد آنرا ذاتی و غیر قابل تفکیک از روان می داند و معتقد است که می توان افکار و درون آدمی را به وسیله رنگها سنجید و ارزیابی کرد. هر رنگ آمیخته ای از دو خاصیت بارز یعنی شدت و درخشش نور با تاریکی و روشنی است و حتی می توان فواصل بین رنگها را همانند صدا اندازه گیری کرد و فیزیکدانها به واسطه طول موج خاص رنگها قادر به ضبط آنها هستند. (Chen و Chen 2008)