ارزیابی مرفومتری، مدل سازی و استخراج آبراهه ها از مدل رقومی ارتفاع (DEM) با استفاده از مدل زیر پیکسل جاذبه

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر افزایش قدرت تفکیک مکانی DEM، به منظور بررسی ویژگی مورفومتری آبراهه ها، تجزیه و تحلیل و استخراج آنها با استفاده از تکنیک سنجش از دور و GIS است. در این مطالعه که در جنوب شهرستان داراب انجام گرفت، به منظور افزایش قدرت تفکیک مکانی DEM 90 متری (به عنوان یکی از پرکاربردترین داده ها در مدل کردن آبراهه) ، از الگوریتم جاذبه (Attraction) با دو مدل همسایگی پیکسل های مماس (Touching) و همسایگی چهارگانه (Quadrant) ، به منظور تخمین مقادیر زیرپیکسل ها استفاده شد. پس از تولید تصاویر خروجی برای زیرپیکسل ها در مقیاس های دو، سه و چهار با همسایگی های متفاوت، بهترین مقیاس با مناسب ترین نوع همسایگی با استفاده از نقاط کنترل زمینی (270 نقطه) تعیین شد و مقادیر RMSE برای آنها، به صورت جداگانه محاسبه شد. بر اساس نتایج، با استفاده از مدل جاذبه، صحت تصاویر خروجی بهبود پیدا کرد و همچنین قدرت تفکیک مکانی آنها افزایش پیدا می کند. از بین مقیاس ها با همسایگی های مختلف، مقیاس سه و مدل همسایگی چهارگانه، نسبت به بقیه روش ها دارای بیشترین دقت با کمترین میزان RMSE برای DEM 90 متر است. بررسی مورفومتری آبراهه ها نشان داد که DEM حاصل از الگوریتم جاذبه، دارای توان و دقت بیشتری در استخراج آبراهه ها، استخراج عوارض و اطلاعات مورفومتری منطقه مورد مطالعه است.