تحلیل مشخصه های خشکسالی های تبریز (2015-1951)

در این مطالعه، جهت بررسی خشکسالی های تبریز، از آمار بارش های ماهانه (2015-1951) استفاده شد. سه مشخصه خشکسالی، شامل دوره تداوم، شدت و بزرگی خشکسالی از مشاهدات تخمین زده شدند. مناسب ترین توزیع آماری بر هر کدام از مشخصه های خشکسالی برازش داده شد. آنگاه 500 سری مصنوعی با طول مشابه با مشاهدات برای هر مشخصه تولید شد. دو حد آستانه ای، شامل میانگین بارش سالانه ( ) و میانگین منهای انحراف معیار بارش سالانه ( ) ، برای تحلیل در نظر گرفته شد. نتایج حد آستانه اول نشان داد که برای سری مشاهدات، بیشینه مقدار مشخصه های Ld، Sd و Md به ترتیب، برابر 7 سال، 500 میلی متر و 71 میلی متر در سال بود. توزیع های پوواسون، پیرسون نوع 5 و ویکبای به ترتیب، برای برازش مشخصه های Ld، Sd و Md مناسب تشخیص داده شدند. چندک 90 درصد برای مشخصه های Ld، Sd و Md به ترتیب 5 سال، 443 میلی متر و 103 میلی متر در سال به دست آمد. بزرگی خشکسالی، در دوره های خشکی روی داده در تبریز حداقل 14 و بیشینه 71 میلی متر در سال بود. نتایج حد آستانه دوم نشان داد که برای سری مشاهدات، بیشینه مقدار مشخصه های Ld، Sd و Md به ترتیب معادل 2 سال، 76 میلی متر و 38 میلی متر در سال بود. هم چنین توزیع های یکنواخت، بور و مقادیر کرانه ای به ترتیب برای Ld، Sd و Md مناسب بود. چندک90 درصد برای Ld، Sd و Md به ترتیب 2 سال، 51 میلی متر و 38 میلی متر در سال به دست آمد.