بررسی آگاهی و نگرش تعمیرکاران خودرو نسبت به اصول ایمنی و بهداشت حرفه ای در شهرستان ابرکوه

اتومبیل ها در جوامع مدرن، از جمله منابع آلاینده و سمی شناخته شده قلمداد می شوند. تعمیر اتومبیل به طور بالقوه با رنج وسیعی از مخاطرات مواجهه است. مدارک، دال بر شکایت از جراحات، درد، علائم تنفسی، سرطان، اختلالات اسکلتی عضلانی، مشکلات چشمی و پوستی و خستگی دست، اضطراب که ناشی از بار کاری بالا و رضایت شغلی پایین می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان آگاهی و نگرش تعمیرکاران خودرو نسبت به مخاطرات بالقوه در این رسته شغلی می باشد. در این مطالعه توصیفی-مقطعی تعداد 91 تعمیرکار اتومبیل در شهر ابرکوه با روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند که تا حدودی تمامی جامعه آماری موجود را تشکیل دادند. جهت این امر، پرسشنامه محقق ساخته ای دارای دو بخش اطلاعات دموگرافیک از جمله سن، تحصیلات و سابقه کاری و بخش سوالات آگاهی و نگرش نسبت به مسائل ایمنی و بهداشت طراحی و در میان 4 گروه تعمیرکاران از نظر اهمیت از نظر مخاطرات (مکانیک، تعویض روغنی، باطری سازی و صافکاری- نقاشی) توزیع شد. پس از بررسی وضعیت موجود، آموزش هایی نیز جهت ارتقای دانش افراد ارائه شده و پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد سن با آگاهی و نگرش تعمیر کاران رابطه معنی داری (05/0<P) نداشت. سطح تحصیلات تنها با آگاهی رابطه معنی دار داشت (05/0>P). به طوری که با افزایش سطح تحصیلات بر میزان آگاهی افراد افزوده شده بود. سابقه کار نیز با آگاهی و نگرش تعمیر کاران رابطه معنی داری را نشان نداد (05/0<P). به طور کلی سطح آگاهی تعمیرکاران در وضعیت قابل قبولی قرار دارد، اما برای افزایش سطح آگاهی و نگرش تعمیرکاران خودرو، برگزاری دوره های آموزشی چهره به چهره و میدانیی توصیه می شود.