اثر سنجی دستگاه اصلاحی و تمرینی کمربند شانه ای

ناهنجاری های کمربند شانه علاوه بر درد و محدودیت حرکتی موجب اختلال در عملکرد شانه، گردن و پشت می شود که این امر عملکرد کمربند شانه و کلیه فعالیت های اندام فوقانی را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از این تحقیق اثر سنجی دستگاه اصلاحی و تمرینی کمربند شانه ای روی سربازان وظیفه است. دستگاه موردنظر با نرم افزار اتوکد طراحی شد و سپس بر اساس طرح سه بعدی نرم افزار اتوکد ساخته شد. به منظور اثر سنجی این دستگاه، تعداد 36 سرباز مبتلابه سندرم متقاطع فوقانی و شانه نابرابر به صورت هدفمند از بین سربازان یکی از یگان های نظامی انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به سه گروه تجربی 1 (تمرین با دستگاه) ، گروه تجربی 2 (تمرینات منتخب) و گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی 1 و 2 به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه در تمرینات شرکت کردند درحالی که افراد گروه کنترل به فعالیت های روزانه و عادی خود ادامه دادند. تمرینات اصلاحی گروه تجربی 1 شامل چهار حرکت اصلاحی با دستگاه و گروه تجربی 2 تمرینات منتخب اصلاحی شامل چهار حرکت با استفاده از باند کشی بود. از خط کش منعطف برای اندازه گیری زاویه کیفوز آزمودنی ها، عکس برداری با دوربین برای اندازه گیری شانه به جلو و سر به جلو آزمودنی ها و از زاویه سنج جهت اندازه گیری شانه نابرابر آزمودنی ها استفاده و میانگین آن در پیش آزمون و پس آزمون محاسبه شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (t وابسته، t مستقل) استفاده شد. نتایج نشان داد که اختلاف پس آزمون و پیش آزمون گروه تجربی 1 و 2 در ناهنجاری های سر به جلو، شانه به جلو، شانه نابرابر و کیفوز معنی دار بوده است (05/0>p). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که دستگاه اصلاحی کمربند شانه ای، در اصلاح ناهنجاری های کمربند شانه ای (سر به جلو، شانه به جلو، شانه نابرابر و گرد پشتی) موثر است.