جامدسازی آلاینده فلز سنگین سرب توسط نانوکپسول های پلیمری با روکش سیلیکاتی

جامدسازی آلاینده های فلز سنگین به عنوان یکی از روش های دفن آلاینده های زیست محیطی و ممانعت از انتقال آن ها شناخته شده است. در سال های اخیر در موضوع اندرکنش نانومواد و آلاینده های زیست محیطی تحقیقات محدودی صورت گرفته است، اما در زمینه فرایند اندرکنش آلاینده های فلز سنگین و نانوکپسول ها تحقیقات قابل توجهی انجام نشده است. هدف این تحقیق ارائه و توسعه روشی برای تولید نانوکپسول چند منظوره و تعیین قابلیت این نانومواد در جذب و نگهداری آلاینده های زیست محیطی است. برای دستیابی به این هدف، ابتدا به تولید دو نوع نانوکپسول پلیمری با روکش سیلیکاتی و نانوکپسول های باردار پرداخته شد. سپس قابلیت جذب آلاینده فلز سنگین توسط نانوکپسول های فوق مورد مطالعه آزمایشگاهی قرار گرفته است. در این پژوهش دو جاذب رسی کائولینیت و نانورس کلوزایت Na+ به عنوان نمونه شاهد انتخاب شده است. با انجام آزمایش های زیست محیطی شامل جذب اتمی، pH و تهیه تصویر میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) ، فرایند اندرکنش نانوکپسول های فراوری شده، نانورس کلوزایت Na+ و نمونه کائولینیت با آلاینده فلز سرب مطالعه شده است. بر اساس نتایج پژوهش حاضر نانوکپسول های پلیمری و نانو کپسول پلیمری باردار از طریق فرایند تبادل کاتیونی و کپسوله کردن آلاینده، به ترتیب قابلیت نگهداری بیش از 65% و 78% آلاینده فلز سنگین سرب را در غلظت cmol/kg-soil 100 داشته اند. در حقیقت قابلیت نگهداری آلاینده در نانوکپسول های پلیمری با روکش سیلیکاتی و پلیمری باردار به ترتیب بیش از 2 برابر و 6/2 برابر جاذب رسی کائولینیت کربنات دار بوده است. نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که نانو مواد فوق قابلیت مناسبی در کاربرد به عنوان جاذب و جامدسازی آلاینده های فلز سنگین سرب را دارا می باشند.