اثرات استفاده ازپسماندکشمش بر عملکرد، فراسنجه های خونی و اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه بره های نر بلوچی

در این پژوهش اثرات استفاده از پسماند کشمش بر عملکرد، برخی فراسنجه های خونی و اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه بررسی شد. تعداد 15 راس بره نر بلوچی (میانگین وزن 67/0± 15/21 کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تیمار قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد (حاوی 40 درصد یونجه و فاقد پسماند کشمش) ، 2) جایگزینی50 درصد یونجه با پسماند کشمش و 3) جایگزینی 100 درصد یونجه با پسماند کشمش بودند. استفاده از پسماند کشمش در جیره (تیمارهای 2 و3) ، باعث افزایش وزن روزانه بره های پرواری در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P). افزایش سطح پسماند کشمش در جیره، پروتئین کل سرم را در دوره اول آزمایش (14 تا 28 روز) کاهش داد (05/0>P) ولی سایر فراسنجه های خونی این دوره (از قبیل گلوکز، کلسترول، آلانین آمینوترانسفراز، تری گلیسرید و نیتروژن اوره ای) تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0<P). همچنین سطح تری گلیسرید، آلانین آمینوترانسفراز، پروتئین کل سرم و نیتروژن اوره ای در دوره دوم آزمایش (42 تا 56 روز) در مقایسه با تیمار شاهد کاهش نشان داد (05/0>P). کمترین غلظت اسید استیک و والریک اسید در دوره اول آزمایش، مربوط به تیمار3 بود، در حالی که بیشترین مقدار اسید والریک و اسید ایزو والریک در دوره دوم آزمایش مربوط به تیمار 1 بود (05/0>P). افزودن پسماند کشمش به جیره، تاثیری بر pH مایع شکمبه نداشت (05/0<P). نتایج کلی نشان داد جایگزینی بخشی از یونجه با پسماند کشمش به عنوان یک منبع ارزان قیمت نه تنها اثر منفی بر فراسنجه های مورد مطالعه در بره های بلوچی ندارد، بلکه می تواند باعث افزایش عملکرد آن ها نیز شود.