مشروعیت تهدید یا استفاده از سلاح های هسته ای در پرتو نظریه مشورتی سال 1996 دیوان بین المللی دادگستری

مسئله مشروعیت تهدید یا توسل به سلاح های هسته ای که همواره در حقوق بین الملل مطرح بوده، در نظریه مشورتی دیوان بین المللی دادگستری در سال 1996 میلادی به طور کامل و جامع مورد بررسی قرار گرفت. دیوان بااینکه می پذیرد استفاده از سلاح های هسته ای غالبا در تناقض با حقوق بین الملل بشردوستانه است و چنین استفاده ای می تواند همه تمدن و کل اکوسیستم سیاره زمین را به نابود بکشاند، در نتیجه گیری پایانی خود اعلام می کند که نمی تواند ممنوعیتی را در خصوص کاربرد این سلاح ها در حقوق بین الملل معاهداتی و عرفی بیابد و نمی تواند تعیین کند که در شرایط حاد دفاع مشروع که بقاء یک دولت در خطر است، چنین استفاده ای قانونی است یا غیرقانونی. دیوان در پاسخ به درخواست صدور نظریه مشورتی بسیار منفعل عمل نمود؛ درحالی که می توانست با تاکید بر نقض های متعدد حقوقی از جمله نقض حقوق بشردوستانه و حقوق بشر یا نقض کنوانسیون منع نسل زدایی یا نقض اصول زیست محیطی یا اصل بی طرفی که به واسطه کاربرد سلاح های هسته ای ایجاد می گردند، به ممنوعیت تهدید یا استفاده از این سلاح ها حکم کند. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی سعی در تحلیل موضوع مورد اشاره دارد.