مروری بر ارزشمندترین نشانگرهای زیستی در بیماری صرع

صرع یک اختلال نورولوژیک شایع است که بیش از 50 میلیون نفر از افراد جهان به آن مبتلا هستند. علی رغم وجود تلاش های بسیار و وفور داروهای متنوع ضد تشنج، هنوز 30 درصد از افراد مبتلا به صرع درمان نشده اند. لذا جامعه پزشکی به دنبال راهی جهت کنترل و مقابله با این بیماری است.
بیومارکر یک شاخص عینی و قابل اندازه گیری است که می تواند مشخص کننده شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک باشد و اخیرا در بیماری صرع موردتوجه قرار گرفته است. بیومارکر صرع شاخصی است که می تواند درزمینه پیشگویی بیماری، تشخیص و شدت آن و حتی بررسی اثرات داروها مورداستفاده قرار گیرد. هدف از این مطالعه معرفی موثرترین بیومارکرهای متابولیکی، ساختاری، الکتروفیزیولوژی و ژنتیکی است. توانایی بیومارکرها در تشخیص و اثربخشی داروها همواره قابل توجه بوده است. با توجه به اینکه بیماری صرع طیفی از علائم بالینی را شامل شده و انواع مختلفی دارد لذا بیومارکرهای معرفی شده در این بیماری از تنوع و فراوانی بسیاری برخوردار است. در میان طیف گسترده بیومارکرهای معرفی شده، بیومارکرهای ساختاری نظیر تصویربرداری و الکتروفیزیولوژی مانند ثبت امواج مغزی ازجمله پرکاربردترین بیومارکرها به شمار می آیند. این شواهد لزوم مطالعات بیشتر به منظور دستیابی به بیومارکرهای پرکاربرد را پیشنهاد می نماید.