طراحی، مطالعه داکینگ مولکولی و پیش بینی سمیت تعدادی از مشتقات جدید 1، 2، 3 تری آزول شامل بخش پی پیرازین به عنوان عوامل ضد قارچ و مهارکننده آنزیم سیتوکروم 51

در این مطالعه، بر روی تعدادی از مشتقات جدید تری آزول، شامل حلقه 1، 2، 3 تری آزول متصل شده به بخش پی پیرازین به عنوان عوامل ضد قارچ و مهارکننده آنزیم لانسترول 14 آلفا دمتیلاز (51CYP) مطالعات داکینگ انجام شد. در ادامه خطرات سمیت ترکیبات طراحی شده با استفاده از نرم افزارهای موجود پیش بینی گردید. در ابتدا ساختار شیمیایی همه آزول های طراحی شده با استفاده از نرم افزار 14/0 ChemBioDraw Ultra ترسیم شد، سپس به منظور بهینه سازی انرژی، به نرم افزار Hyperchem انتقال یافت. پس از آماده سازی آن ها، تمام این ترکیبات شیمیایی با آنزیم موردنظر به منظور انتخاب بهترین مهارکننده دارویی توسط نرم افزار Auto Dock- Vina-1-1-2-win32. msi داک شدند. نتایج با استفاده از نرم افزار مولگرو مورد آنالیز قرار گرفت. در مرحله نهایی پیش بینی خطر سمیت ترکیبات به وسیله برنامه OSIRIS انجام گردید. براساس نتایج به دست آمده از مطالعات داکینگ مولکولی مهم ترین پیوندهای درگیر در اتصال دارو با گیرنده، کوئوردیناسیون حلقه آزول با پروتئین هم، پیوند هیدروژنی و اتصالات هیدروفوبیک می باشند. در میان تمام ترکیبات موردمطالعه، بهترین نتایج داکینگ مربوط به ترکیب شماره 5 (ترکیب حاوی گروه 4- برمو) است. در پایان با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعات داکینگ، ارزیابی بیولوژیکی و پیش بینی خطر سمیت ترکیبات طراحی شده می توان نتیجه گرفت که ترکیب شماره 5 (ترکیب حاوی گروه 4- برمو) می تواند به عنوان عامل موثر ضد قارچ و مهارکننده آنزیم 51CYP مطرح شود.