سرواپیدمیولوژی هپاتیت E در عقب ماندگان ذهنی شهرستان بیرجند در سال 1396

هپاتیت E، نوعی بیماری ویروسی منتقله از طریق آب آلوده است که بیشتر به صورت اپیدمی رخ می دهد. عقب ماندگان ذهنی جزء گروهای پرخطر با ریسک بالای ابتلا به این عفونت می باشند؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی سرواپیدمیولوژی هپاتیت E در عقب ماندگان ذهنی، طراحی و اجرا گردید. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، بر روی 300نفر از مددجویان تحت پوشش بیرجند به صورت سرشماری انتخاب شدند. در این بررسی، از کیت Anti –HEV-IgG شرکت Diapro استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری در نرم افزار SPSS (ویرایش 19) وارد و ضمن ارائه آمار توصیفی، به وسیله آزمون های آماری کای اسکوئر و من ویتنی در سطح 05/0: α تجزیه و تحلیل شد. از 300 فرد انتخاب شده، در مجموع 267نفر شامل: 180نفر (5/67%) جنس مذکر و 87نفر (5/32%) جنس مونث، وارد مطالعه شدند که 62نفر (1/23%) هپاتیت E مثبت و 205نفر (5/76%) هپاتیت E منفی بودند. بین سرولوژی مثبت با جنس افراد، ارتباط آماری وجود نداشت؛ اما بین سن افراد و سن ورود به مرکز با سرولوژی هپاتیت E، ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (0/001P=). همچنین ارتباط بین سرولوژی هپاتیت E با مدت زمان اقامت در مرکز، معنی دار نبود (0/27P=). شیوع بالای هپاتیت E در افراد عقب مانده ذهنی، نگران کننده بوده و بر پیگیری راهکارهای مناسب غربالگری و بهداشتی، تاکید می نماید.