اثر لسیتین سویا بر شاخص های رشد، ترکیب شیمیایی، فعالیت آنزیم های گوارشی و ریخت سنجی روده ماهی آزاد خزر (Salmo trutta caspius)

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر لسیتین سویا بر شاخص های رشد، ترکیب لاشه، فعالیت آنزیم های گوارشی و ریخت سنجی روده پیش مولدین ماهی آزاد دریای خزر انجام شد. برای این منظور تعداد 90 عدد ماهی آزاد (10±350گرم) بصورت تصادفی در سه تیمار (هر کدام با 3 تکرار) تقسیم شدند. ماهیان گروه اول (شاهد) با غذای پایه مرکز، گروه دوم غذای پایه به همراه 12% روغن سویا، گروه سوم غذای پایه بعلاوه 6% روغن سویا و 6% لسیتین به مدت 90 روز تغذیه شدند. شاخص افزایش وزن بیانگر برتری آماری تیمار 3 نسبت به تیمارهای شاهد و 2 بود. همچنین شاخص ضریب تبدیل غذایی (FCR) در تیمار 3 فقط با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشت (05/0≥p). رطوبت لاشه ماهیان تیمارهای 2 و 3 با شاهد دارای اختلاف معنی داری بود (05/0≥p) ، ولی در محتوای پروتئین و چربی بین تیمارها اختلاف معنی داری نداشت (05/0<p). همچنین اختلاف معنی دار بین تیمارهای 2 و 3 از لحاظ میزان انرژی خام وجود داشت (05/0≥p). فعالیت آنزیم های گوارشی (پروتئاز، لیپاز و آمیلاز) ماهیان تیمار 3 با تیمارهای دیگر اختلاف معنی داری داشت (05/0≥p). همچنین، ضخامت اپیتلیوم و عضله خارجی روده در تیمارهای 2 و 3 بطور معنی داری نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (05/0≥p). نتیجه آنکه، افزودن 6% لسیتین سویا به جیره غذایی ماهی آزاد موجب بهبود رشد و برخی فراسنجه های فیزیولوژیک گردید.