جایگاه شاخص ها در هشداردهی بحران های امنیتی

مدیریت بحران های امنیتی به دلیل لزوم مداخله آنی و کافی، به جز مهارت حرفه ای مقابله کنندگان، به امکانات و دسترسی های ویژه ای نیاز دارد که از مهم ترین آن ها دریافت هشدارهای مورد نیاز در مدیریت بحران است. یکی از اقدامات لازم برای صدور هشدارهای سریع و صحیح، تهیه فهرست مناسبی از شاخص هایی است که تیم مدیریت بحران بتواند با اتکا به آن ها، نشانه ها و شواهد بحران را شناسایی و تعیین وضعیت کرده و هشدار مناسب را برای تصمیم‎گیران صادر نماید. اما جای این پرسش باقی است که جایگاه شاخص ها در هشداردهی بحران های امنیتی کجاست؟ یعنی به لحاظ مفهوم هشداردهی و مراحل بحران های امنیتی، در کدام قسمت از هشداردهی به شاخص نیاز است. تحقیق حاضر با روش کیفی و با بهره‏گیری از تکنیک داده‏کاوی با بررسی تحقیقات پیشین و مصاحبه عمیق (دلفی) با کارشناسان فن، به بررسی این سوال خواهد پرداخت. بر اساس یافته های تحقیق، جایگاه شاخص ها در فرآیند هشداردهی، در ابتدای چرخه ای چهاربخشی شامل تعیین شاخص ها، جمع آوری، انطباق، و هشداردهی شناسایی شده و همچنین جایگاه شاخص ها در گلوگاه های حساس نیازمند به هشدار در مدیریت بحران، شامل شش نقطه اساسی پیش بینی، پیشگیری، آماده سازی، شروع، تغییر شکل و خاتمه بحران معرفی گردیده است.