تحلیل و بررسی گونه های تکرار در شعر طاهره صفارزاده با تاکید بر کتاب «بیعت با بیداری»

تکرار یکی از صنایع بدیعی است که به گونه های مختلف تحقق می یابد: تکرار مصوت ها، تکرار کلمات و عبارت ها، تکرار صامت ها، تکرار مصوت و صامت با هم. غیر از موارد ذکر شده گاه مفاهیم شعری با عبارت های گوناگون و در قالب الفاظ و تصاویر مختلف تکرار می شوند. هم چنین تکرار واژه ها در کنار ساختار نحوی یکسان، موسیقی شعر را تقویت می کند و گسترش معنایی به وجود می آورد. طاهره صفارزاده، از شعرای معروف پیش و پس از انقلاب، از این گونه تکرارها بهره فراوان برده است؛ به طوری که می توان یکی از شاخصه های شعری او را همین تکرار و مخصوصا تکرار آغازین عنوان کرد. در این مقاله که به روش تحلیلی توصیفی انجام گرفته، کوشش شده است عنصر تکرار در شعر او با تاکید بر کتاب «بیعت با بیداری» که یکی از موثرترین و کوبنده ترین آثار شعری او در بین سال های 56 تا 58 است، تحلیل و بررسی گردد. نتایج به دست آمده نشان می دهد وی با استفاده از این آرایه اوضاع نابسامان حاکم بر جامعه را به تصویر می کشد. وی با تکرار واج، واژه و عبارت، توانسته است کمبود یا نبود وزن و موسیقی بیرونی را جبران کند و معانی برجسته و قابل قبولی را بیافریند و نقش موثری در آگاهی بخشیدن به مردم در آستانه انقلاب ایفا کند.