تاثیر استفاده مجزا و تلفیقی پروبیوتیک Pediococcus acidilactici و پربیوتیک Raffinos بر شاخص های ایمنی موکوس و هیستو مورفولوژی روده در ماهیان طلایی(Carassius auratus)

موکوس و ترکیبات آن، اولین خط دفاعی در برابر پاتوژن ها و یکی از بخش های مهم سیستم ایمنی در ماهیان است. این تحقیق با هدف بررسی اثرات مجزا و تلفیقی پروبیوتیک acidilacticiPediococcus و پربیوتیک Raffinos درجیره غذایی بر شاخص های ایمنی موکوس و هیستو مورفولوژی روده در ماهی طلایی (Carassius auratus) انجام گرفت. 180 قطعه ماهی با میانگین وزنی 18/0± 3/26 گرم، پس از 2 هفته سازگاری با شرایط آزمایشگاه در 4 تیمار و 3 تکرار شامل: جیره تجاری (گروه شاهد) ، غذای تجاری مکمل شده به P. acidilactici به میزان 9/0 گرم بر کیلوگرم (تیمار 2) ، غذای حاوی Raffinos به میزان 10 گرم بر کیلوگرم (تیمار 3) و غذای تجاری حاوی ترکیبی از پروبیوتیک و پربیوتیک به میزان 9/0 و 10 گرم بر کیلوگرم (تیمار 4) به طور تصادفی تقسیم شدند. در پایان دوره آزمایش (60 روز) ، سنجش آنزیم لیزوزیم به روش کدورت سنجی با دستگاه اسپکتروفتومتر و ایمونوگلبولین کل از طریق سنجش میزان پروتئین سرم قبل و بعد از افزودن پلی اتیلن گلیکول به نمونه و میزان آنزیم آلکالین فسفاتاز قلیایی موکوس به وسیله کیت های شرکت پارس آزمون و با دستگاه اسپکتروفتومتر محاسبه گردید، هم چنین آزمایشات هیستو مورفولوژی روده به روش بافت شناسی کلاسیک و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین انجام شد. نتایج حاصل هیچ گونه اختلاف معنی داری در ارتفاع و قطر ویلی ها نشان نداد (05/0<P). بیشترین میزان فعالیت آنزیم لیزوزیم موکوس، ایمونوگلوبولین، پروتئین محلول و آلکالین فسفاتاز در تیمار سین بیوتیک مشاهده شد با این حال در تیمارهای مختلف این اختلاف معنی دار نبود (05/0P>). غذای تجاری غنی شده با سین بیوتیک موجب بهبود شاخص های ایمنی موکوس و هیستو مورفولوژی روده در ماهیان طلایی بود.