بررسی تاثیر درگیری شغلی کارکنان بر رفتار شهروندی سازمانی با نقش تعدیل-‏گری هویت سازمانی

مهمترین منبع هر سازمان که تعیین‏ کننده جهت گیری و عملکرد آن می باشد، منابع انسانی است. رفتار شهروندی سازمانی پیامد مطلوبی است که مدیران درصدد افزایش بروز آن در بین منابع انسانی هستند. هدف این پژوهش بررسی اثر درگیری شغلی بر رفتار شهروندی سازمانی با نقش تعدیل‏ گری هویت سازمانی بوده است. جامعه آماری پژوهش، نمایندگی ‏های شرکت بیمه ایران در شهر مشهد به تعداد 300 نمایندگی است. با توجه به پراکندگی نمایندگی های مذکور در سطح شهر، روش خوشه ایدو مرحله ای برای نمونه گیری استفاده شد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، 167 نمایندگی تعیین شد. ابزار جمع ‏آوری داده ‏ها، سه پرسشنامه است که روایی آن ها به روش سازه و پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ احراز گردید. جهت اطمینان از بازگشت تعداد مکفی از پرسشنامه ها، 170 پرسشنامه توزیع و 167 پرسشنامه برگشت داده شد. داده‏ های پژوهش با استفاده از مدل‏ یابی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی (PLS) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد که درگیری شغلی بر رفتار شهروندی سازمانی، اثر معنی ‏دار و مثبتی دارد. همچنین نقش تعدیل ‏گری هویت سازمانی در رابطه بین درگیری شغلی و رفتار شهروندی سازمانی نیز مورد تایید قرار گرفت.