ارائه الگوی امنیت هوشمند جمهوری اسلامی ایران

ارتقاء کیفیت هر یک از ابعاد نرم و سخت امنیت نیاز به برنامه ‏ای راهبردی دارد تا بتوان به صورت هم ‏افزا، اعضای مختلف جامعه امنیتی کشور را برای تحقق اهداف تعیین شده همراه نماید. مدیریت راهبردی و آینده‏نگر امنیت، خود مستلزم وجود الگویی جامع و مانع از امنیت جمهوری اسلامی ایران است که نهادهای دخیل‏ در مدیریت امنیت را از تعارضات شناختی مصون دارد. هدف این پژوهش، ارائه الگویی جامع از امنیت هوشمند در جمهوری اسلامی ایران است. ابتدا با مطالعه ‏ی کتابخانه ‏ای، تحقیقات پیشین مورد بررسی قرار گرفت و ادبیات نظری بحث تدوین شد. سپس با بهره ‏گیری از روش دلفی نظرات ده نفر از کارشناسان فقه امنیت و امنیت نرم که به صورت هدفمند انتخاب شدند، آنان در نقد الگوهای موجود اخذ گردید. در نتیجه محیط داخلی و خارجی امنیت نرم مورد بازنگری قرار گرفت. سپس موضوعات مرجع امنیت نرم تعیین، و امکان ترسیم توپولوژی مراجع امنیت نرم فراهم شد. در نهایت با بکارگیری داده ‏های جمع آوری شده، الگوی کلان امنیت هوشمند در جمهوری اسلامی ایران ترسیم شد. در الگوی فوق، توحید ذاتی به عنوان مرجع اصلی امنیت ج. ا. ا به دلایل هستی‏ شناختی در مرکز دیگر موضوعات مرجع امنیت نرم و بر فراز تمامی موضوعات مرجع امنیت قرار دارد. ارتباطات اجزای مدل در چهار محور «رابطه‏ی قدرت و سنن الهی با دیگر مولفه‏ های الگوی امنیت» ، «رابطه‏ ی منابع قدرت، قدرت و اصل دفاع/ جنگ» ، «نرم افزاری، سخت افزاری و هوشمندی دفاع/ جنگ» ، «مسیرهای دفاع/جنگ» مورد تبیین قرار گرفته است.