تحلیل خرابی پیشرونده در ساختمان های بتن آرمه با پلان L شکل

یکی از مهم ترین مسائل سازه ای در پدافند غیرعامل بحث خرابی پیشرونده می باشد. خرابی پیشرونده زمانی اتفاق می افتد که در اثر انهدام ناگهانی عضو سازه ای در اثر حوادث عمدی، نظامی، تروریستی، حوادث غیرمترقبه نظیر زلزله یا خطاهای اجرائی، خرابی به اعضای مجاور انتشار یافته و گسترش خرابی به صورت زنجیره ای باعث خرابی بخشی از سازه یا کل سازه می گردد. عملکرد سازه با تعیین المان کلیدی (المان دارای بیشترین پتانسیل خرابی پیشرونده) و تقویت آنها ارتقا می یابد. در این مقاله سازه های7،4و12طبقه بتن آرمه دارای سیستم مقاوم قاب خمشی و پلان L شکل انتخاب شده است. جهت تعیین المان کلیدی، موقعیت های مختلف حذف ستون ها درپلان درنظرگرفته شده است. برای اولین بار، خرابی پیشرونده با دو روش شاخص حساسیت و ضریب باربررسی شده و سازه ها تحت تحلیل استاتیکی غیرخطی افزاینده قائم (Push Down Analysis) قرار گرفته اند. براساس ظرفیت باربری سازه، شاخص حساسیت و براساس بارتعادل متناظر با تغییرمکان هدف به بارثقلی کل، ضریب بارمحاسبه شده است. المان دارای بیشترین مقدار شاخص حساسیت و کمترین مقدار ضریب بار به عنوان المان کلیدی در خرابی پیشرونده شناسایی می شود. نتایج حاصل در این مقاله نشان می دهند که درساختمان بتن آرمه خمشی با پلان L شکل، ستون های گوشه بیشترین پتانسیل خرابی پیشرونده را دارد. علاوه براین نتایج نشان می دهد که سازه های با ارتفاع بیشتر عملکرد بهتری در برابر خرابی دارد.