رویکردهای یادگیری دانشجویان کارشناسی پرستاری و مامایی: مطالعه طولی

توسعه یادگیری پیشرفته همراه با پیشرفت دانشجویان، از اهداف مهم آموزش عالی و رویکردهای یادگیری از مفاهیم کلیدی آن است. بنابراین درک چگونگی تغییر رویکردهای یادگیری دانشجویان در طول زمان بسیار مهم است. هدف این مطالعه بررسی رویکردهای یادگیری دانشجویان کارشناسی پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در طول دوره تحصیل است.

این پژوهش توصیفی که به صورت طولی طی سال های 1391 تا 1395 انجام گرفت، رویکردهای یادگیری دانشجویان کارشناسی پرستاری و مامایی ورودی مهر 1391 دانشگاه علوم پزشکی بوشهر (76=n) که به صورت سرشماری وارد پژوهش شده بودند به وسیله پرسشنامه تجدید نظر شده دو عاملی فرآیند مطالعه که روایی و پایایی نسخه فارسی آن تایید شده، مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، آزمون تی مستقل و آنووا انجام شد.

تحلیل داده ها نشانگر استفاده غالب دانشجویان از رویکرد یادگیری عمقی (234/81±7/29 از مجموع 50 نمره) در کل دوره تحصیل بود. با این حال آزمون آنووا تفاوت آماری معناداری را در نمره رویکرد سطحی و عمقی دانشجویان پرستاری (109/0=p و 481/0=p) و مامایی (232/0=p و 328/0=p) بر حسب سال تحصیل نشان نداد. اگرچه آزمون تی مستقل تفاوت آماری معناداری را در استفاده از رویکرد سطحی بر حسب رشته تحصیلی (020/0=P) و بر حسب جنسیت نشان داد (001/0=P).

اگرچه رویکرد غالب دانشجویان، رویکرد یادگیری عمقی بود با این حال تغییری در رویکردهای یادگیری آنها با افزایش سنوات تحصیل ایجاد نشده بود. بنابراین با توجه به تاکید آموزش عالی بر توسعه یادگیری عمقی در بین دانشجویان و اهمیت رشته های علوم پزشکی در جامعه، بررسی توسط اساتید، مسوولان و برنامه ریزان آموزشی ضروری است.