مطالعه تطبیقی برنامه درسی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی در ایران و کشورهای منتخب آسیایی- اقیانوسیه

هدف پژوهش حاضر، بررسی برنامه درسی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی در کشورهای آسیایی- اقیانوسیه و مقایسه آن با ایران بود. به این منظور از الگوی بردی و شیوه توصیفی-تحلیلی، استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، دانشگاه های مجری این رشته در دو قاره آسیا و اقیانوسیه و اسناد مربوط به برنامه های درسی آن ها بود که پس از یک مطالعه مقدماتی، با توجه به تنوع صور ارائه این رشته در کشورهای مختلف، روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و 6 دانشگاه مجری این رشته از چهار کشور انتخاب شدند. سپس برنامه درسی آن ها به وسیله جداول و چک لیست های تحلیل محتوا استخراج گردید. به این ترتیب داده های خام توصیف، کدگذاری، مقایسه و تحلیل شدند. نتایج به دست آمده گویای تشابهات و تفاوت هایی در برنامه های درسی کشورهای موردمطالعه بود. ازجمله مهم ترین شباهت ها، ارائه دوره حضوری و تمام وقت، تاکید بر رشد صلاحیت های حرفه ای، تاکید بر دانش محتوای ابتدائی و ارائه دروس الزامی و کارآموزی بود؛ اما در مواردی مانند ضرورت فناوری اطلاعات، نحوه اجرا و تعداد واحد دوره های کارآموزی، ارائه واحدهای پژوهشی، توجه به دانش محتوا و ارائه فرصت های تکمیلی تفاوت هایی قابل مشاهده بود. بر همین اساس پیشنهاد هایی از قبیل اهمیت بیشتر قائل شدن برای برخی دروس، افزایش انعطاف پذیری برنامه، تحول در نحوه ارائه واحدهای پایان نامه، سمینار و کارآموزی برای برنامه درسی ایران ارائه شد.