بررسی و نقد تاثیر معرفت شناسی هیوم بر رای او پیرامون منشا دین

هیوم در ارائه رای خود درباره منشا باور دینی، از معرفت شناسی تجربه گرایانه اش بهره می برد؛ اما پاره ای تعارضات درونی آن را نحیف می کند و نظریه طبیعت گرایانه هیوم درباره خاستگاه دین را از انسجام و استحکام تهی می سازد. بر این اساس، در این جستار ابتدا رای هیوم درباره منشا دین بیان می شود و پس از بررسی میزان تاثیر معرفت شناسی هیوم بر گزاره فلسفه دینی او، نقدهایی بر هیوم وارد می کنیم که به طورعمده بر ناسازواری این گزاره فلسفه دینی هیوم با آرای معرفت شناختی او متمرکز است. پس از مشخص شدن تاثیر حداکثری معرفت‏شناسی هیوم بر نظر او در مورد منشا دین، این نتیجه به دست آمد که اولا بهترین نقدها بر نظر هیوم درباره منشا دین، نقدهایی هستند که عمدتا بر مبانی معرفت‏شناختی او متمرکز شده است؛ ثانیا رای هیوم در این مورد استحکام لازم را نداشته است و در این میان، نداشتن انسجام درونی، نقش عمده ای در تضعیف نظریه هیوم دارد.