اثر کود آلی و زیستی بر عملکرد و برخی خصوصیات کیفی بالنگوی شهری ) (Lallemantia iberica در شرایط دیم

به منظور بررسی اثر کودهای زیستی، آلی و شیمیایی بر روی برخی صفات کیفی گیاه بالنگو در شرایط دیم، آزمایش مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در سال 94-1393 در استان آذربایجان غربی- شهرستان نقده با سه تکرار و هشت تیمار انجام گرفت. تیمارهای کودی شامل ورمی کمپوست (10 تن در هکتار) ، کود زیستی (ازتو بارور-1 حاوی باکتری های تثبیت کننده نیتروژن از جنس ازتو باکتر) ، فسفاته بارور- 2 (باکتری های حل کننده فسفات از جنس باسیلوسلنتوس و سودوموناسپوتیدا) ، کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) ، تلفیق ورمی کمپوست+ کود زیستی، کود زیستی+ 50 درصد کود شیمیایی، 75 درصد ورمی کمپوست+ 25 درصد کود شیمیایی ، 75 درصد ورمی کمپوست+ کود زیستی+ 25 درصد کود شیمیایی و شاهد (بدون مصرف کود) بود. صفات مورد مطالعه در این آزمایش شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی، تعداد فندقه، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، درصد اسانس، عملکرد اسانس، درصد موسیلاژ، عملکرد موسیلاژ و درصد پروتئین دانه بود. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای مصرفی منجر به افزایش معنی دار اجزای عملکرد و عملکرد دانه و بهبود صفات کیفی بالنگو شد. تیمارهای ترکیبی کودها نسبت به تیمارهای کودی خالص، بیشترین تاثیر را در افزایش صفات مورد مطالعه داشتند. بیشترین عملکرد دانه، محتوی اسانس، عملکرد موسیلاژ و درصد پروتئین دانه از تیمار ترکیبی سه گانه 75 درصد ورمی کمپوست+ کود زیستی+25 درصد کود شیمایی به دست آمد. بر اساس نتایج می توان استنباط کرد که استفاده از روش تغذیه تلفیقی به ویژه تیمار ترکیبی سه گانه تحت شرایط دیم به دلیل افزایش قابل ملاحظه عملکرد دانه، صفات کیفی بالنگو و کاهش مصرف کودهای شیمیایی در منطقه مورد آزمایش توصیه می گردد.