بررسی آثار آلودگی هوا در میزان مرگ و میر و کاهش امید به زندگی با استفاده از توابع دوز واکنش و اولویت بندی آلاینده های مسئول (مطالعه ی موردی: شهر مشهد)

در پژوهش حاضر، با استفاده از توابع دوز واکنش و شاخص های اندازه گیری شده ی آلودگی هوا برای شهر مشهد، میزان مرگ و میر در اثر بیماری های مزمن، کاهش امید به زندگی در اثر بیماری های مزمن و حاد و نیز خطرهای حاصل از آلایندگی ازن ارزیابی شده است. در مطالعه ی حاضر، آلاینده های مسئول نیز از نقطه نظر ریسک خطر، به کمک روش های A H P و الکتره اولویت بندی شده اند. نتایج نشان می دهد که مرگ و میر در اثر بیماری های مزمن با مقدار بیشینه ی 20٫8\٪ و کاهش امید به زندگی در اثر بیماری های مزمن با بیشینه ی 8٫22 سال برای مردان و 8٫51 سال برای زنان در آستانه ی وضعیت بحران قرار دارد. بررسی ها در دوره ی آماری سال 93، بیان گر این موضوع است که عامل اصلی آلایندگی هوا در شهر مشهد، ذرات معلق کوچک تر از 2٫5 میکرون ($P M_ {2. 5} $) است.