ارائه ی یک رویکرد نرم افزاری مبتنی بر شبیه سازی چهاربعدی جهت شناسایی پویای تداخل های زمانی - فضایی در پروژه های ساختمانی و ارزیابی کمی تاثیر آن ها بر بهره-وری نیروی انسانی

نادیده گرفتن فضا در زمان بندی پروژه های ساختمانی، باعث بروز تداخل هایزمانی -فضایی می شود، که در آن ها فضاهای کاری موردنیاز فعالیت هایی که به صورت هم زمان اجرا می شوند، تداخل فیزیکی دارند. تداخل میان فضای موردنیاز نیروی انسانی، یکی از عوامل تاثیرگذار در بهره وری در پروژه های ساختمانی به شمار می رود. از طرفی، به کارگیری روش های فشرده سازی می تواند منجر به افزایش تعداد و شدت تداخل ها شود. در پژوهش حاضر، یک سیستم «شناسایی دینامیکی تداخل های زمانی فضایی و ارزیابی کمی تاثیر آن ها مبتنی بر شبیه سازی چهاربعدی» با هدف بهبود روش های برنامه ریزی در پروژه های ساختمانی ارائه شده است. برای نخستین بار در حوزه ی تداخل های زمانی فضایی ساختمانی به منظور شناسایی تداخل ها، حرکت نیروی انسانی با 4 الگوی اجرایی و 4 موقعیت شروع حرکت متفاوت شبیه سازی شده است. همچنین، شدت تداخل ها از طریق ارزیابی میزان افزایش تراکم نیروی انسانی در فضاهای کاری اندازه گیری شده است. بدین منظور علاوه بر ابعاد تداخل، درصد کاهش فضای سرانه ی در دسترس نیروی انسانی هر فعالیت بعد از بروز تداخل با توجه به فضای کمینه ی سرانه ی موردنیاز هر فعالیت محاسبه شده است.