تحلیل فضایی سنجش میزان تکه تکه شدن شهری (محلات ناحیه 1 منطقه 14 شهر تهران)

سرعت رشد شهرنشینی موجب تغییرات چشم گیری در شیوه استفاده اراضی شده که موجب تکه تکه شدن اراضی شهری و قرار گرفتن هر کدام به عملکردی تخصصی شده است. در برنامه ریزی فضایی تکه تکه شدن یک پدیده شناخته شده می باشد که ظهور اولیه آن را می توان در زمینه کاربری اراضی شهری یافت. در مبانی سیاست های فضایی تکه تکه شدن فضایی اغلب به عنوان یک پدیده ی منفی درک شده، ولیکن هدف این پژوهش استفاده از این مفهوم در سنجش میزان تعادل عملکرد فضایی در محلات شهری می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر ترکیبی از روش های توصیفی- تحلیلی و مقایسه ای بوده اند. به منظور سنجش میزان تکه تکه شدن عملکردهای شهری از دو شاخص Aff و Rff استفاده شده که نتایج تحقیق نشان می دهد که این دو شاخص، ابزار مناسبی جهت سنجش میزان تلفیق فضایی و عملکردی کاربری ها در سطح محلات شهری بوده است. این دو شاخص در محلات ناحیه 1 منطقه 14 مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاکی از آن بود که از لحاظ شاخص Rff و Aff بجز محلات دژکام و آهنگران دیگر محلات این ناحیه دارای سطح بالای تلفیق فضایی و عملکردی می باشند.