تاثیر افزایش غلظت دی اکسیدکربن نیوار بر عملکرد، تعرق و بهره وری مصرف آب غلات اصلی در دشت قزوین

تاثیر افزایش غلظت دی اکسیدکربن اتمسفر بر میزان تعرق و فتوسنتز گیاه غیرقابل انکار است. در این مطالعه اثر افزایش غلظت دی اکسیدکربن در چهار سناریوی A1B، A2، B1 و B2 بر عملکرد گندم، جو و ذرت به عنوان غلات اصلی منطقه دشت قزوین مورد بررسی قرار گرفت. مدل AquaCrop پس از واسنجی و اعتبارسنجی برای شبیه سازی رشد محصولات مورد استفاده قرار گرفت. در هریک از سناریوها (افزایش غلظت دی اکسیدکربن اتمسفر، عدم تغییر در داده های هواشناسی و فرض ثابت ماندن سطح تامین آب آبیاری) ، عملکرد گندم در دوره 26 ساله2010-2035 نسبت به دوره 26 ساله مبنا (1984-2009) به طور میانگین بین 5/11 تا 4/14 درصد افزایش خواهد یافت. در مورد جو و ذرت این افزایش به ترتیب 5/8 تا 3/11 و 7/3 تا 3/4 درصد برآورد گردید. میزان تعرق گندم، جو و ذرت به ترتیب و بطور متوسط در حدود 7، 5 و 1 درصد در سناریوهای مختلف کاهش خواهند یافت. همچنین میزان افزایش بهره وری مصرف آب به ترتیب برای گندم، جو و ذرت بطور متوسط برابر با 13، 6 و 4 درصد برآورد گردید. نتایج این مطالعه، موید تاثیرگذاری بیشتر افزایش غلظت دی اکسیدکربن بر گیاهان گروه C3 (گندم و جو) نسبت به گیاهان گروه C4 (ذرت) می باشد.