تحلیل نظریه تسلیم مبتنی بر بصیرت در قرآن کریم و جایگاه آن در الگوی مطلوب فرماندهی
نظریه تسلیم به معنی انقیاد محض در مقابل فرمان های الهی و اولیای معصوم و مبتنی بودن آن بر بصیرت حاصل از آموزه های قرآن کریم است. در نظام فرماندهی نیز نوعی از تسلیم وجود دارد که اطاعت محض از فرمانده، از شاخصه های یک فرمان پذیر خوب تلقی می شود. ازآنجاکه حتی تسلیم در مقابل اولیای معصوم، مبتنی بر بصیرت تسلیم شوندگان است به طریق اولی در مقابل غیرمعصوم نیز تسلیم باید مبتنی بر بصیرت اطاعت پذیران باشد. هدف این تحقیق ارائه و تحلیل مستندات قرآنی و روایی در مورد این نظریه است. این تحقیق در پی ارائه این دیدگاه است که به خاطر جایگاه والای اتصاف به بصیرت در آموزه های قرآن و سیره معصومان (ع) توجه به آن در ترسیم الگوی مطلوب فرماندهی اهمیت فراوانی دارد.
این تحقیق به روش توصیفی و تحلیل محتوا بوده که با مراجعه به آیات قرآن کریم و سیره رفتاری و گفتاری معصومان (ع) انجام گرفته است.
در نظام فرماندهی اسلامی افزون بر اینکه خود فرمانده باید بصیر باشد، اعمال فرماندهی بر فرمان بران نیز باید بر اساس اصل بصیرت باشد یعنی فرمانده و فرمان بر آگاهانه و با بینش دینی صحیح در سیستم فرماندهی عمل نمایند. هم مستندات قرآنی و روایی تحت عناوین: بصیرت خداوند، بصیرت طبیعت، بصیرت کتب آسمانی، بصیرت انسان، ابتنای اساس دین بر تفکر، دعوت پیامبر (ص) و پیروان بر اساس بصیرت، اتمام حجت، نفی تقلید، لزوم بصیرت همگان؛ و هم سیره عملی معصومان (ع) ازجمله حضرت ابراهیم (ع) و امام حسین (ع) نشان دهنده این مطلب بسیار مهم است.
نظریه تسلیم ، بصیرت ، فرماندهی ، قرآن کریم ، سیره معصومان(ع)
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.