اشعار فارسی از دریچه نگاه کیوخلبئکر

توجه به آثار منظوم خاورمیانه یکی از پدیده های متداول در فرهنگ روسیه و ادبیات نیمه اول سده نوزدهم میلادی و به عبارتی در دوره کوتاه ترویج و گسترش مکتب رمانتیسم است. با این حال در بیشتر موارد این توجه را می توان به سطحی از مد شدن کوتاه مدت محدود کرد که اثری از خود در طبع ادبی به جا نگذاشته است. اما در این میان گریبایدف که در میان ادبای روسیه از معدود کسانی است که به زبان هایی چون عربی و فارسی در کنار زبان های دیگر مسلط بوده اند مستثنی است. در این میان «کیوخلبئکر» دوست وفادار گریبایدف شهرت چندانی ندارد. کیوخلبئکر به زبان های یاد شده تسلطی نداشت اما به شدت به آثار منظوم خاورمیانه و به ویژه اشعار فردوسی و سعدی علاقه و توجه نشان می داد؛ این امر سبب شد که برخی از آثار منظوم او مربوط به دهه های 20 و 30 با تاثیرپذیری از این آثار خلق گردند.