ایماگولوژی زبانشناختی به عنوان گرایش جدید در زبان شناسی

در مقاله حاضر موضوع ایماگولوژی زبانشناختی به عنوان مرحله جدیدی در علم زبان شناسی که نظرات، پدیده ها و روش های علوم دیگر را در بر می گیرد، بررسی و مطالعه می شود. علم ایماگولوژی زبان شناختی از علم ایماگولوژی به عنوان بخشی از ادبیات تطبیقی به مطالعه برداشت ها، تصاویر (اصطلاح این علم از همین ریشه ساخته شده است) و تصورات یک ملت یا کشور از ملت یا کشور دیگر می پردازد. به عبارت دیگر در این علم بازتاب ویژگی های یک ملت از نظر ملت دیگر بررسی می شود. از آنجا که تصویر به واسطه ابزارهای زبانی شکل می گیرد، علم ایماگولوژی به بررسی ابزارهای زبانی ای که به وسیله آنها تصویری از یک ملت یا کشور در ذهن ملت دیگر به وجود می آید می پردازد. هیچ گونه الزامی در همپوشانی و یکسان بودن این گونه تصاویر و تصورات وجود ندارد. این علم از علومی مانند ایماگولوژی، زبان‏شناسی تاریخی-تطبیقی (خصوصیات و تصویر یک کشور با گذشت قرون متمادی متغیر است) ، ارزش شناسی (پذیرش پدیده های بیگانه نمی تواند منفعل باشد، همیشه مولفه ارزشی وجود دارد) ، فرهنگ شناسی زبان شناختی (از بعد واحدهای زبانی مورد مطالعه) ، زبان شناسی شناختی (مقوله شخصیت زبانی، تصویر زبانی جهان پیرامون و مفاهیم و پدیده های آن) ، نظریه ارتباطات از بعد ارتباطات بین فرهنگی تشکیل می گردد. ارتباطات بین فرهنگی خود سبب می شود که ایماگولوژی زبان شناختی بنیان اصلی سبک های گفتاری کاربردی را به وجود آورد. در این مقاله به بررسی و مطالعه کشور فرانسه و مردم آن از دیدگاه «د. ای. فانویزین» و ایالات متحده آمریکا از دیدگاه «آ. س. پوشکین» پرداخته شده است.