بررسی برداشت های قرآنی احمد الحسن بصری با تاکید بر تطبیق های متعارض با دلایل عقلی و نقلی [1]

جریان «احمد الحسن بصری» ، یکی از جریان های خطرناک در موضوع مهدویت است. در حالی که استناد به خواب و استخاره، وجه مشترک احمد الحسن با بعضی از مدعیان دیگر است؛ ارائه تحلیل های جدید از روایات و مبانی خاص در رویکرد روایی، او را از دیگران متمایز کرده است. در چند سال اخیر، فعالیت های تبلیغی این جریان، چه به صورت مجازی در پالتاک و وب سایت های مختلف و چه به صورت چهره به چهره افزایش یافته است. استناد احمد الحسن به بعضی رویکردهای حدیثی رایج در میان گروهی از حدیث گرایان و نیز منطبق ساختن خود با شرایط و حوادث روز، با توجه به زمان شناسی خاص؛ از دیگر ویژگی های اوست. احمد الحسن بصری که مدعی است، مهدی اول و یمانی موعود است، خود را همانند دیگر امامان: ، از علم الاهی بهره مند و از هرگونه اشکال و اشتباه مصون می داند. مقاله حاضر، به شیوه توصیفی تحلیلی و انتقادی، به اشتباهات قرآنی احمد الحسن، با تاکید بر تطبیق های متعارض با دلایل عقلی و نقلی می پردازد.