شناسایی منابع و برآورد میزان انتشار گازهای گلخانه ای از خطوط و تجهیزات انتقال گاز ایران

مهم ترین مسئله در کنترل و کاهش گازهای گلخانه ای، شناسایی صحیح منابع انتشار و اندازه گیری و برآورد دقیق میزان انتشار از این منابع می باشد. راه های مختلفی برای اندازه گیری میزان انتشار وجود دارد که با توجه به ماهیت انتشار از منابع مختلف باید بهترین روش به کار گرفته شود. در این مقاله منابع انتشار گازهای گلخانه ای متان (CH4) و دی اکسید کربن (CO2) از خطوط و تجهیزات انتقال گاز ایران شناسایی شده و میزان نشر این گازها از منابع مربوطه محاسبه و برآورد شده است. در این مطالعه 68 ایستگاه تقویت فشار مورد مطالعه قرار گرفته اند و انواع نشر متان و دی اکسیدکربن (شامل نشر فرار، تخلیه و احتراقی) از تجهیزات این بخش ها در همه حالات عملیاتی شناسایی شده و شدت نشر سالانه از آن منابع (با استفاده از روش ضرایب نشر و ضرایب فعالیت) برآورد شده است. توزیع سن ایستگاه ها، انواع توربین و کمپرسور، پراکندگی ظرفیت و نسبت ظرفیت بر خط ایستگاه ها، پارامترهایی هستند که در تحلیل آماری مورد بررسی قرار گرفته اند. در این مقاله 25 منبع نشر در تاسیسات و عملیات های انتقال گاز شناسایی شده است، که مهمترین آنها شامل نشر فرار از شیرهای بین راهی (8/37 %) ، نشر فرار از بلودان لانچر-رسیورها (7/20 %) ، نشر فرار از تجهیزات روی زمینی خطوط لوله (2/12 %) ، نشر احتراقی از ایستگاه ها (5/12 %) ، و نشر تخلیه از سیل کمپرسورها (8/10 %) می باشد.