بررسی تاثیر ارتوز سه نقطه فشار جدید زانو بر متغیرهای سینماتیکی سینتیکی افراد مبتلا به استئوآرتریت خفیف تا متوسط کمپارتمان داخلی زانو

)
هدف در راه رفتن طبیعی نیروی عکس العمل زمین از سمت داخل زانو عبور می کند و یک بازوی اداکتوری حول این مفصل در سرتاسر مرحله، استانس راه رفتن اعمال می کند. اغلب از وجود بازوی اداکتوری و افزایش بار حاصله از آن روی کمپارتمان داخلی زانو، برای توضیح شیوع بالای استئوآرتریت این کمپارتمان استفاده می شود. در طول راه رفتن عادی، 60 درصد فشار از کمپارتمان داخلی زانو عبور می کند که این موضوع موجب درگیری بیشتر این کمپارتمان در بیماری استئوآرتریت می شود. تغییر راستا و نیروهای بیومکانیکی روی زانو باعث کاهش درد، افزایش عملکرد، بهبود کیفیت زندگی و متغیرهای راه رفتن می شود. استفاده از ارتوزهای زانو به منظور برداشتن وزن از کمپارتمان تحت تاثیر و کاهش درد زانو در افراد دچار استئوآرتریت زانو توصیه شده است. در این مطالعه برای بار نخست، تاثیر میزان ارتفاع بار ارتوز بر گشتاور اداکتوری وارده به زانو اندازه گیری شد. درنتیجه، هدف از این مطالعه تغییر میزان گشتاور ابداکشن وارده از سوی ارتوز برای مقابله با گشتاور اداکشن وارده از زمین (نیروی عکس العمل زمین) و بررسی میزان تاثیر حالت های مختلف ارتوزی بر متغیرهای کینماتیکی و کینتیکی بود.
روش بررسی این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی بود. جهت مطالعه آینده نگر و غیر تصادفی بود. گروهی از افراد مبتلا به استئوآرتریت درجه خفیف تا متوسط زانو که به مراکز درمانی و بیمارستان های شهر اصفهان مراجعه کردند، بعد از دریافت تاییدیه درجه استئوآرتریت مدنظر 2 و 3 از پزشک متخصص، به مرکز تحقیقات و پژوهش دانشکده توانبخشی ارجاع داده شدند. تعداد شرکت کننده با توجه به مقالات پیشین، 10 بیمار مبتلا به استئوآرتریت درجه 2 و 3 در ناحیه داخلی زانو تعیین شد. 10 بیمار مبتلا به استئوآرتریت داخلی خفیف تا متوسط زانو شامل 9 زن و 1 مرد در مطالعه شرکت کردند. هر آزمودنی 5 شرایط مختلف در مطالعه را سپری کرد. ترتیب و توالی مراحل از طریق قرعه کشی برای هر فرد صورت گرفت. این 5 مرحله شامل بدون ارتوز، ارتوز با طول بار بلند، ارتوز با طول بار رایج، ارتوز با زاویه ابداکشن متوسط و ارتوز با زاویه ابداکشن حداکثر بود. در این مطالعه به منظور ثبت متغیر های کینتیکی و کینماتیکی از سیستم آنالیز حرکت سه بعدی (نسخه 2/7 ساخت کشور سوئد) با 7 دوربین (تولید شرکت کوآیسس آمریکا) با فرکانس 100هرتز و 1 صفحه تشخیص نیروی کیستلر (500 در 600 میلی متر، مدل AA 9260، تولید شرکت کیستلر سوئیس) برای جمع آوری اطلاعات راه رفتن آزمودنی ها در مرکز تحقیقات اختلالات اسکلتی و عضلانی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان استفاده شد. نرم افزار Visual 3D (ساخت کمپانی سی موشن آمریکا، نسخه 4) برای مدل کردن داده های اندام تحتانی استفاده شد. متغیرهای زمانی و مکانی و گشتاورهای وارد شده به مفصل زانو و دامنه حرکتی زانو برای هر فرد در تمام مراحل اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده وارد نرم افزار Qualysis و برای مدل کردن به نرم افزار Visual 3D وارد شد. از نسخه 22 نرم افزار SPSS برای تحلیل داده ها و آزمون شاپیرو ویلکز برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها استفاده شد. آزمون واریانس اندازه گیری های تکرار شده برای مقایسه تاثیر ارتوز در متغیرهای ذکر شده در بیماران قبل و بعد ارتوز، استفاده شد.
یافته ها بین متغیرهای زمانی و مکانی (سرعت، طول گام، کادنس، درصد فازایستایی) در حالات مختلف ارتوزی با یکدیگر و بدون ارتوز، اختلاف معناداری گزارش نشد (P>0/05). بین دامنه حرکتی در هر 3 صفحه (ساجیتال، فرونتال، هورزینتال) هیچ تفاوت معناداری در حالات متفاوت ارتوزی ثبت نشد (P>0/05). بیشترین گشتاور اکستنسوری در حالات بدون ارتوز به مفصل زانو وارد شد، ولی نتایج تحلیل آماری، اختلاف معناداری را گزارش نکرد (P>0/05). گشتاور اداکتوری به طور معنا داری در حالت ارتوز با بازوی اهرمی بلند، کمتر از بدون ارتوز گزارش شد 0/05>P.
نتیجه گیری ارتوز با توجه به مداخله نکردن در متغیرهای مکانی و زمانی، هیچ گونه محدودیت حرکتی برای بیماران ایجاد نکرده است. ارتوز با طول بار بلند به دلیل بازوی اهرمی بیشتر تاثیر معنا داری در کاهش گشتاور اداکتوری کمپارتمان داخلی زانو دارد، درنتیجه ممکن است باعث بهبود روند درمان و کاهش گشتاور اداکتوری افراد شود.