ارزیابی عوامل موثر بر ظرفیت تاب‏ آوری کسب‏ و‏‏کارهای کوچک و متوسط (مورد مطالعه: قطعه‏ سازان صنعت خودرو)

تاب آوری، یکی از مفاهیم مهم و حیاتی در علوم مختلف می باشد که در سال های اخیر توسط محققان حوزه کسب وکار و سازمان، مورد بررسی قرار گرفته است. تاب آوری به معنای ظرفیت یک کسب وکار برای زنده ماندن، انطباق و پایداری، در مواجه شدن با تغییرات آشفته و پرتلاطم است. این پژوهش با هدف ارزیابی عوامل موثر بر ظرفیت تاب آوری کسب وکارهای کوچک و متوسط فعال در حوزه تولید قطعات خودرو صورت گرفته است. براین اساس، تحقیق حاضر بر مبنای هدف، کاربردی بوده و برمبنای طرح تحقیق توصیفی- پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش قطعه سازان صنعت خودرو در کشوراند. . با استفاده از فرمول کوکران، 99 شرکت به روش نمونه‏گیری تصادفی ساده مورد تحلیل قرار گرفتند. پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه های استاندارد تحقیق، برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارSmartPLS3 استفاده شد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که دارایی ها و منابع سازمان 34درصد، و رقابت پذیری پویای سازمان 5/41درصد از تغییرات تاب آوری کسب وکارهای کوچک و متوسط را تبیین می کنند. این در حالی است که متغیر یادگیری و فرهنگ، تاثیر معناداری بر ظرفیت تاب‏آوری نداشته است.