اثربخشی آرام سازی پیش رونده عضلانی بر پریشانی روان شناختی زنان مبتلا به ام.اس

  مزمن بودن ماهیت بیماری مولتیپل اسکلروزیس، نداشتن پیش گهی و درمان قطعی و درگیر ساختن فرد در سنین جوانی باعث ایجاد مشکلات روان شناختی متعددی در بیماران می گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی بر پریشانی روان شناختی بیماران مبتلا به ام. اس بود. در پژوهش شبه آزمایشی حاضر با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، از میان کلیه زنان مبتلا به ام. اس عضو انجمن ام. اس شهرستان بهشهر (80 نفر) تعداد 30 نفر با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و به طور تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی به مدت 8 جلسه 30 دقیقه ای قرار گرفتند. همه بیماران در دو مرحله پیش از درمان و پس از درمان به وسیله مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی (HADS) و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از اثربخشی آموزش تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی در کاهش پریشانی روان شناختی بیماران گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بود (01/0P<). تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی همراه با ریلکسیشن از طریق تاثیرات عمیق بر سیستم اعصاب خودمختار موجب ایجاد وضعیت آرامش عمیق و افزایش توانایی فرد در تطابق با عوامل استرس زا می شود؛ لذا تخصصی کردن و تقویت برنامه های درمانی برای درمان و بهبود بیماران مبتلا به ام. اس با توجه به بررسی نوع استرس ها و اضطراب ها و منابع شان را در ایشان می طلبد.