مطلوبیت سرمایه گذار در استراتژی های متوازن سازی مجدد پرتفوی

در محیط کسب وکار امروزی که معاملات آن به صورت الگوریتمی و با تناوب بالا انجام می شود، تصمیمات متوازن سازی مجدد پرتفوی از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و باید به سرعت اتخاذ شوند. در روش بهینه لگاریتمی که از آن با عنوان استراتژی فعالانه نیز یاد می شود، متوازن سازی به صورت پیوسته زمان انجام شده و این استراتژی زمانی بهینه خواهد بود که افق سرمایه گذاری پرتفوی نامحدود باشد. اما این موضوع عملا غیرممکن بوده و پرتفوهای سرمایه گذاری معمولا دارای افق سرمایه گذاری محدود می باشند. از طرفی به دلیل پرهزینه و توجیه ناپذیر بودن انجام متوازن سازی های پی درپی برای سرمایه گذار، در این مقاله سعی بر معرفی روش دیگری از متوازن سازی با تناوب کمتر به گونه ایست که بتوان به همان مطلوبیت به دست آمده در روش بهینه لگاریتمی و یا مقداری بیش از آن رسید. در این مقاله، پس از معرفی استراتژی های مختلف متوازن سازی آن ها را بر روی یک پرتفوی دلخواه پیاده سازی و نتایج را تحلیل خواهیم کرد. این نتایج نشان می دهند که به کارگیری استراتژی ترکیبی برای متوازن سازی، مطلوبیت بیشتری را در مقایسه با سایر استراتژی ها برای سرمایه گذار به همراه دارد.