بررسی تاثیر آزار جنسی و استرس شغلی بر بروز رفتار غیر کارکردی با توجه به نقش واسطه ای فرسودگی شغلی (مورد مطالعه: کارکنان زن شاغل در بخش بهداشت و درمان استان خوزستان)

آزار جنسی در محیط کار، از جمله پدیده های مخرب اجتماعی در سازمان بوده که به دلایل متعددی در جامعه سازمانی ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم آزار جنسی و استرس شغلی بر بروز رفتار غیرکارکردی شامل غیبت و جابجایی، با در نظر گرفتن نقش واسطه ای (میانجی) فرسودگی شغلی انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها همبستگی- علی بوده و حجم نمونه با محاسبات آماری حداقل 273 و روش نمونه گیری خوشه ایتعیین گردید. ابزار سنجش متغیرها و گردآوری داده ها پرسشنامه بوده که روایی آن توسط خبرگان مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ بررسی شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از روش های همبستگی دو متغیری و مدل سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS بهره گیری شد. نتایج نشان دادند آزار جنسی و استرس شغلی هم به طور مستقیم و هم با واسطه فرسودگی شغلی بر قصد جابجایی و غیبت تاثیر معنی داری دارند.