بررسی تاثیر مداخله آموزشی بر آگاهی و خودمراقبتی سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2

با توجه به اینکه دیابت یکی از بیماری های پرهزینه‏ و مزمن دوران سالمندی است که آگاهی و مشارکت سالمندان و انجام رفتارهای خودمراقبتی در روند درمان بیماری و پیشگیری از عوارض آن اهمیت ویژه ای دارد، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر آگاهی و خودمراقبتی در سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 شهر خورزوق استان اصفهان انجام گرفت. این مطالعه از نوع نیمه تجربی و مداخله ای، به روش نمونه گیری در دسترس بر روی 80 نفر از سالمندان دیابتی شهر خورزوق استان اصفهان در سال 1396 انجام شده است. شرکت کنندگان با روش تصادفی ساده به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم و مداخله آموزشی طراحی شده در 3 جلسه (45 دقیقه ای) برای گروه مداخله سالمندان و 2 جلسه مشترکا برای سالمندان و نزدیکان آن ها به 2 روش مستقیم و غیرمستقیم برگزار و 2 ماه پس از اتمام مداخله، پس آزمون انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته و برای تجزیه وتحلیل داده‏ها از آماره های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) ، آزمون کلموگروف اسمیرنوف، t مستقل و t زوجی و Chi-Square Tests در نرم‏افزار SPSS16 استفاده شد. با مقایسه میانگین نمرات آگاهی )860/0= (P و خودمراقبتی) 875/0= (P گروه مداخله و شاهد قبل از مداخله آموزشی اختلاف آماری معنادار مشاهده نشد اما بعد از مداخله، میانگین نمرات آگاهی و خودمراقبتی در گروه مداخله به طور معنادار بیشتر از گروه کنترل بود) 001/0 (P<. بعد از مداخله در میزان فعالیت بدنی) 651/0= (P و مصرف مرتب دارو) 551/0= (P بین گروه مداخله و شاهد و نیز در میانگین نمرات آگاهی) 563/0= (P و خود مراقبتی) 237/0= (P گروه شاهد قبل و بعد از مداخله تفاوتی معنادار مشاهده نشد) 05/0<(P. سطح آگاهی و آموزش خودمراقبتی و به تبع آن رفتار خودمراقبتی سالمندان در کنترل دیابت و پیشگیری از عوارض آن نقشی اساسی و حیاتی دارد. هم چنین تلاش برای آموزش نزدیکان سالمندان و افزایش آگاهی آن ها می تواند در جهت افزایش توانایی سالمندان در مراقبت از خود بسیار موثر باشد.