بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت گاومیش های آذری با استفاده از نشانگر های ریزماهواره

با توجه به اهمیت حفظ تنوع در نژادهای بومی و شناسایی ذخایر ژنتیکی کشور، تنوع ژنتیکی جمعیت گاومیش آذری با استفاده از ده نشانگر ریزماهواره ای (BoLA-DRB3، BM1818، BM1824، CSSM033، CSSM047، ILSTS017، ILSTS033، ILSTS058، ILSTS061 و ILSTS089) بررسی شد. شمار 70 نمونه مو از گاومیش های آذری در سه منطقه شمال غربی کشور (استان های اردبیل، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی) گردآوری شد. استخراج DNA ژنگانی (ژنومی) به روش استخراج نمکی تغییریافته انجام و واکنش های زنجیره ای پلیمراز برای همه آغازگرها بهینه شد. نتایج نشان داد، در این جمعیت، همه جایگاه ها چندشکلی بالایی داشته و افزون بر این به استثنای جایگاه BoLA-DRB3، انحراف معنی داری از تعادل هاردی- واینبرگ نشان دادند (001/0p<). میانگین شمار آلل های مشاهده شده و مورد انتظار به ترتیب برابر با 90/5 و 72/4 بود. افزون بر این میانگین ناخالصی (هتروزیگوسیتی) مشاهده شده و مورد انتظار، محتوی اطلاعات چندشکلی و شاخص شانون، به ترتیب برابر با 87/0، 75/0، 71/0 و 57/1 بود. بنابراین، با توجه به این نتایج، تنوع ژنتیکی بالایی در جمعیت گاومیش آذری وجود دارد.