اثر توزیع اندازه ذرات بر ژئوشیمی رسوبات آبراهه ای و کانی های سنگین در محدوده کانسار مس - طلای کوه زر، جنوب دامغان

کوه زر از مناطق مستعد برای اکتشاف مس - طلا در شمال شرق ایران است. زمین شناسی این منطقه شامل سنگ های گدازه ای با ترکیب حدواسط تا مافیک به سن ائوسن میانی - بالایی است. گرانودیوریت، مونزونیت، دیوریت به سن اولیگوسن در سری آتشفشانی ائوسن تزریق شده است. سنگ های نفوذی سبب دگرسانی سنگ ها و کانه زایی مس و طلا شده است. برای مطالعه توزیع اندازه ذرات و ارتباط آن با تمرکز فلزها تعداد 6 ایستگاه نمونه برداری انتخاب شد. نمونه های رسوب به 6 بخش (2 تا 425/0، 425/0 تا 18/0، 18/0 تا 125/0، 125/0 تا 063/0، کوچک تر از 063/0 و کوچکتر از 150/0 میلی متر) سرند شدند. مطالعه توزیع اندازه ذرات نشان می دهد ذرات با اندازه های 425/0 تا 2 و 125/0 تا 180/0 میلی متر به ترتیب بیشترین و کمترین درصد وزنی رسوبات آبراهه ای را تشکیل می دهند. بررسی داده های ژئوشیمیایی نشان می دهد عناصر طلا، نقره، آرسنیک، مس، سرب، آنتیموان، مولیبدن، و گوگرد در ایستگاه های نمونه برداری 4، 5، و 6 غنی شدگی درخور ملاحظه ای دارند. مقادیر این عناصر در جزء مش های 063/0 تا 125/0، 125/0 تا 180/0 و 180/0 تا 425/0 میلی متر بیشتر از سایر جزء مش هاست و جزء مش کوچک تر از 150/0 میلی متر معرف دامنه های مختلف غلظت عناصر در رسوبات آبراهه ای این منطقه نیست. در رسوبات آبراهه ای محدوده کوه زر عنصر طلا در فاصله حدود 700 متر از کان سنگ های منشا دارای بیشترین تمرکز است؛ درحالی که این فاصله برای تمرکز بهینه مس، سرب، نقره، آرسنیک، آنتیموان و مولیبدن حدود 1200 متر است. روش کانی سنگین نیز همانند کاوش های ژئوشیمیایی جزء مش 425/0 تا 063/0 میلی متر را برای اکتشاف طلا و عناصر همراه در محدوده کوه زر پیشنهاد می کند.