بررسی اپیدمیولوژیک مرگ و میر بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین زابل

میزان مرگ و میر را می توان به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های توسعه و سلامت هر کشوری به شمار آورد که تحت تاثیر عوامل گوناگون اجتماعی و اقتصادی قرار دارد. بنابراین شناسایی تغییرات گذشته و حال، روند مرگ و میر و عواملی که می توانند در آینده باعث افزایش طول عمر شوند، با اهمیت به نظر می رسد. لذا جهت شناخت بهتر علل منجر به فوت، این مطالعه به بررسی علل مرگ و میر در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین شهرستان زابل در سال 1396 پرداخته است. پژوهش حاضر از نوع مقطعی (Cross-sectional) بود که به منظور بررسی علل منجر به فوت بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین شهرستان زابل در سال 1396 انجام شد. اطلاعات توسط پرسش نامه جمع آوری و سپس در نرم افزار SPSS نسخه ی 16 وارد گردید و آنالیز داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی نظیر درصد فراوانی و آمار تحلیلی کای دو انجام شد. از مجموع 280 نفر بیماران فوت شده در بیمارستان امیرالمومنین زابل در سال 1396، تعداد 165 نفر مرد و 115 نفر زن بودند. در گروه سنی 79-70 سال با 101 مورد مرگ، گروه سنی 80-89 سال با 54 مورد، 29 -20 سال با 20 مورد، بالاترین فراوانی مرگ و میر را به خود اختصاص داده اند. بیشترین موارد مرگ و میر در بخش اورژانس با 94 نفر و سپس در بخش ICU با 64 نفر رخ داده است و کمترین فراوانی مربوط به بخش CCU با 11 نفر بوده است. برای افزایش امید به زندگی، بایستی به پیشگیری از سوانح و حوادث، علل زمینه ساز بیماری داخلی و بیماری های ایسکمیک مغزی اهمیت بیشتری داده و در کاهش هرچه بیشتر عوامل خطر کوشید. همچنین با توجه به نتایج این بررسی و بالا بودن تعداد مرگ و میر به علت سوانح، خصوصا در مردان، به نظر می رسد که برنامه های مداخلاتی مناسب تری برای گروه های سنی در خطر و مردان نیاز باشد.