الزامات ناشی از مستحق للغیر درآمدن مبیع

ضمان بایع نسبت به درک مبیع، فرع بر تعهدی است که وی بر انتقال ملکیت مبیع به مشتری دارد،چه آنکه بیع عقد مملک است و بایدبه نحوی برگزار گردد که پس از آن ملکیت کامل مبیع به خریدار منتقل شود. ازاین رو چنانچه مبیع به طور کلی در ملکیت بایع نبوده و به دیگری تعلق داشته باشد (فرضی که استحقاق کلی است) بایع در حقیقت مال غیر را فروخته و چیزی را به ملکیت مشتری منتقل ننموده و در نتیجه تعهد خود را به انجام نرسانده است. و چنانچه بخشی از مبیع در ملک بایع نبوده و متعلق به غیر باشد (فرضی که استحقاق جزئی است) باز هم از این حیث که ملکیت کال مبیع را به مشتری منتقل نکرده به تعهد خود وفا نکرده است. در هر دو حال،وی ضامن و مسئول خواهد بود، چون یکی از آثار بیع و بلکه مهم ترین آن انتقال ملکیت کامل مبیع به مشتری است. بنابراین،ضمان درک مبیع در فرضی مطرح است که بیع فضولی باشد و مالک معامله را تنفیذ نکند. دراین پایان نامه مهم ترین احکام مرتبط باضمان درک از منظر فقه ومتون موضوعه مورد بررسی وکنکاش قرار گرفته است.