خلاقیت و نوآوری در سازمان های دفاعی دانش بنیان (مطالعه موردی: اداره تحقیقات و جهاد خودکفایی ارتش جمهوری اسلامی ایران)

پیشرفت و توسعه پایدار در هر کشوری، شکوفایی موسسات دانش بنیان است. اما نکته بسیار مهم، عدم وجود شاخص های مناسب همراه با یک تعریف صحیح از شرکت های دانش بنیان بر اساس شرایط کشور است. هدف اصلی پژوهش تبیین خلاقیت و نوآوری در سازمان های دفاعی دانش بنیان است. با توجه به ماهیت موضوع، این پژوهش کاربردی و روش تحقیق در این پژوهش توصیفی می باشد. جمع آوری اطلاعات به دو روش میدانی و کتابخانه ای و با استفاده از اسناد و مدارک انجام گرفته. ابزار اندازه گیری سنجش خلاقیت و نوآوری، پرسشنامه 12 گویه ای مدل دورجی و همکاران با طیف لیکرت می باشد. این پرسشنامه دارای سه مولفه سبک رهبری، ساختار سازمانی، فرهنگ سازمانی می باشد. ضرایب پایایی این پرسشنامه به ترتیب برای سبک رهبری، ساختار سازمانی و فرهنگ سازمانی برابر با 85/. ، 79/. و 83/. بدست آمده است. ضریب پایایی را برای هر یک از زیر مقیاس ها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد. جامعه آماری پژوهش شامل 140 نفر از کارکنان اداره تحقیقات و جهاد خودکفایی ا. ج. ا می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقاتی و فرمول نمونه گیری کوکران، حجم جامعه نمونه 55 نفر تعیین شد. تحلیل نتایج حاصل از تحلیل کمی (آزمون کای دو) در سطح خطای پنج درصد (0. 05=α) نشان داد که سبک رهبری، ساختار سازمانی و فرهنگ سازمانی باعث ارتقاء خلاقیت و نوآوری در سازمان های دفاعی دانش بنیان خواهد شد. نتایج پژوهش نشان داد سبک حمایتی، ساختارهای منعطف و ارگانیک، جو سازمانی و ریسک پذیری سازمان و کارکنان در انجام تغییرات در سازمان های دفاعی دانش بنیان مهم ترین عامل بروز خلاقیت و نوآوری می باشد.