تاثیر ورمی کمپوست و آبیاری با آب آلوده بر روی عملکرد و اجزاء عملکرد گوجه فرنگی و بامیه

در این پژوهش، اثر ورمی کمپوست بر روی عملکرد و اجزاء عملکرد دو گیاه گوجه فرنگی و بامیه تحت آبیاری با آب آلوده بررسی شد. آزمایش دو تیمار استفاده از ورمی کمپوست و شاهد داشت که با سه تکرار در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی اجرا شد. ورمی کمپوست به میزان 25 تن در هکتار در دو مرحله، زمان کشت محصول 10 تن در هکتار و یکماه بعد از کشت 15 تن در هکتار اعمال شد. در این پژوهش اثر ورمی کمپوست روی شاخص های رشد و عملکرد شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، قطر میوه، وزن میوه، سبزینگی، درصد ماده خشک ساقه و برگ و عملکرد محصول مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه میانگین های صفات عملکردی گوجه فرنگی و بامیه نشان داد که فقط وزن میوه گوجه فرنگی تفاوت معنی داری داشت (05/0>p) و در دیگر صفات بین دو تیمار تفاوت معنی داری نبود. در گوجه فرنگی تحت تیمار ورمی کمپوست صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه، سبزینگی درصد ماده خشک ساقه و برگ به ترتیب 3/2%، 3/0%، 3/7%، 6/5% و 1/9 درصد افزایش و قطر میوه، وزن میوه و عملکرد 5/25%، 6/42% و 2/73 درصد کاهش نسبت به شاهد داشت. هم چنین، بامیه تحت کاربرد ورمی کمپوست، ارتفاع بوته، قطر ساقه، قطر میوه، وزن میوه، سبزینگی و عملکرد به ترتیب 3/10%، 2/1%، 4/10%، 3/13%، 3% و 7/35 درصد افزایش و درصد ماده خشک ساقه و برگ به ترتیب 5/5% و 7/11 درصد کاهش را نسبت به شاهد نشان داد. لذا، با عنایت به کاهش معنی دار وزن میوه گوجه فرنگی و کاهش قطر میوه و عملکرد گوجه فرنگی و همچنین کاهش ماده خشک ساقه و برگ بامیه، از یک سو و خطر بالای استفاده از آب آلوده و انتقال آلودگی به میوه و کاهش کیفیت و سلامت آن از سوی دیگر، استفاده از ورمی کمپوست به همراه آبیاری با آب آلوده توصیه نمی شود. به طور کلی مصرف آب های آلوده برای محصولات خوراکی انسان و دام پذیرفتنی نیست.