تاثیر شوری و بور آب آبیاری بر رشد و میزان جذب عناصر غذایی کم مصرف در خرفه (Portulaca Oleracea L.)

با افزایش جمعیت جهان و نیاز بیشتر به غذا، بهره برداری از زمین های شور برای تولید محصول امری اجتناب ناپذیر است. خرفه گیاهی است یکساله و علفی که به خوبی در خاک های شور رشد می کند. بور از عناصر ضروری برای گیاهان است که ممکن است تا غلظت های مسموم کننده در خاک های شور وجود داشته باشد، اما نیاز گیاهان به آن اندک است. به منظور بررسی تاثیر شوری و میزان بور آب آبیاری بر عملکرد و غلظت عناصر غذایی کم مصرف در بخش هوایی گیاه خرفه، آزمایش گلخانه ا ی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت سطح شوری (5/0، 5/2، 5، 10، 15، 20 و 25 دسی زیمنس بر متر) ، پنج سطح بور (صفر، 5/0، 1، 2 و 4 میلی گرم در لیتر) و سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان دادکه بیشترین مقدار وزن خشک بخش هوایی (29/1 گرم) و ریشه (24/0 گرم) ، غلظت مس بخش هوایی (1/29 میلی گرم در کیلوگرم) و ارتفاع بوته (16/31 سانتی متر) از شوری 5/0دسی زیمنس بر متر و سطح بور صفر میلی گرم بر لیتر بدست آمد. بیشترین غلظت عنصر آهن (65/93 میلی گرم در کیلوگرم) در بخش هوایی گیاه خرفه از تیمارهای آبیاری شده با آب دارای شوری 10 دسی زیمنس بر متر و 5/0 میلی گرم بور در لیتر بدست آمد. بیشترین غلظت روی (26/64 میلی گرم در کیلوگرم) بخش هوایی در گیاهان آبیاری شده با آب دارای شوری 5/2 دسی زیمنس بر متر و دو میلی گرم بور در لیتر اندازه گیری شد. بیشترین غلظت منگنز (23/98 میلی گرم در کیلوگرم) بخش هوایی گیاه خرفه از تیمار آب آبیاری با شوری 5/0دسی زیمنس بر متر و دو میلی گرم بور در لیتر بدست آمد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که برای حصول عملکرد های بالا در گیاه خرفه، شوری آب آبیاری نباید از 5/2 دسی زیمنس بر متر تجاوز کند و میزان بور آن باید کمتر از 5/0میلی گرم بر لیتر باشد.