رابطه حقوق مالکیت بر مخاطرات اخلاقی

  تضمین حقوق مالکیت، آزادی جریان های اقتصادی و اخلاق مداری را افزایش می دهد و مانع بروز مخاطرات اخلاقی در جامعه می ‏شود. به منظور رسیدن به توسعه، لزوم توجه به احیا و آماده سازی بسترهای لازم اعم از نظام قضایی و اقتصادی برای احقاق حق که از نبود ‏اخلاق اقتصادی سرچشمه می گیرد احساس می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مخاطرات اخلاقی و حقوق مالکیت است. ‏ روش پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری مورد بررسی شامل تمام کشورهای دارای رتبه بندی حقوق ‏مالکیت است که به عنوان نمونه کشور ایران طی دوره 1395-1387 از طریق نمونه گیری غیرتصادفی هدفدار انتخاب شده است. ابزار ‏اندازه گیری، چک لیست های پر شده به وسیله داده های سازمان حقوق مالکیت بین المللی و موسسه بین المللی شفافیت هستند. جهت آزمون از سه روش لونبرگ- مارکاردت، ‏شبکه های بیزی و گرادیان مزدوج و تحلیل شبکه عصبی پرسپترون و هوش مصنوعی استفاده شده است. ‏ برازش مدل تحقیق که نشان دهنده رابطه بین مخاطرات اخلاقی و حقوق مالکیت است مورد تایید قرار گرفت. همچنین با استفاده ‏از آنالیز حساسیت مشخص شد حقوق مالکیت فکری، محیط حقوقی و سیاسی و حقوق مالکیت فیزیکی به ترتیب بیشترین تاثیر را بر ‏مخاطرات اخلاقی دارند. ‏ زمانی حقوق مالکیت تضمین می شود که چارچوبی در جامعه ایجاد گردد که مالکیت افراد را تضمین کند. در این شرایط هر ‏عاملی که از لحاظ نظری باعث شود تا‎ ‎حق مالکیت افراد نقض شود، می تواند ناقض حقوق مالکیت قلمداد شود و باعث بروز مخاطرات ‏اخلاقی گردد و ریسک پذیری را در جامعه افزایش دهد. ‏