تاثیر تغییر کاربری بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک

تغییر کاربری اراضی مرتعی علاوه بر تخریب ساختمان خاک، اثرات زیان‎باری نیز بر خصوصیات خاک این اراضی داشته و به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل تخریب خصوصیات فیزیکی - شیمیایی خاک به شمار می رود. لذا در این تحقیق اثرات تغییر کاربری اراضی مرتعی بر خصوصیات خاک در منطقه دماوند مورد بررسی قرار گرفت. در هر یک از دو کاربری پس از تعیین شبکه نقاط نمونه‎برداری و حداقل ناحیه تصمیم‎گیری، 50 سایت نمونه برداری از اراضی زراعی و 30 سایت نمونه‎برداری از اراضی مرتعی برای بررسی انتخاب شدند. نمونه‎برداری از خاک در عمق 0 تا 30 سانتی‎متر در سه تکرار در هر سایت نمونه‎برداری انجام شد. خصوصیات مورد بررسی دو کاربری با استفاده از آزمون t مستقل اندازه گیری و تفاوت میانگین آن‎ها مورد پژوهش قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین مقادیر شن، رس، ماده آلی، نیتروژن کل و درصد کربنات کلسیم در اراضی مرتعی و زراعی تفاوت معنی‎داری در سطح 99% وجود دارد. لذا تغییر کاربری مراتع به اراضی زراعی موجب کاهش کربن آلی (کاهش 0/3) ، نیتروژن کل (06/0) و رس (5/12) و باعث افزایش شن (افزایش 54/18) و درصد کربنات کلسیم (682/12) در خاک می‎گردد. به بیان دیگر تغییر کاربری باعث کاهش حاصلخیزی و تخریب خاک اراضی مرتعی در منطقه دماوند شده است.