آموزه رجعت «ضروری مذهب» یا «اختصاصی مذهب»

مشهور امامیه «رجعت» را ضروری مذهب می شمارد؛ در مقابل، اهل سنت مصرانه رجعت را یکسره انکار می کنند و شیعه امامیه را در باور به این آموزه، مورد نقد و اتهام قرار می دهند. شیعیان با استدلال های قرآنی و روایی به تبیین اصل رجعت و نیز دفاع از شبهات پرداخته اند. در این میان، شماری از علمای امامیه، رجعت را ضروری مذهب نمی دانند و حتی کسانی بر لزوم اعتقاد به آن اصراری ندارند. پر روشن است که بیرون کردن رجعت از دایره ضروریات مذهب، لزوما به معنی نفی و انکار خود رجعت نیست. این جستار، پس از بررسی ادله ضرورت رجعت از سوی عالمان امامیه و نیز با ملاحظه ادله غیرضروری بودن این باور از سوی برخی دیگر از عالمان مذهب، بدین نکته رهنمون گردیده است که رجعت نه از ضروریات مذهب امامیه، بلکه از «اختصاصات» آن است. بررسی نهایی این پژوهش نشان می دهد که بی توجهی به تغییر و تطور معانی واژگان، خلط میان اختصاصی و ضروری مذهب، غلفت از اجماع مدرکی، تصور تلازم میان تواتر و ضرورت و نیز تصور تلازم میان اشتهار و ضرورت، مهم ترین عواملی است که منجر به اختلاف دیدگاه های علمای امامیه درباره اهمیت موضوع رجعت شده است.