مکان یابی و اولویت بندی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی بر اساس، منطق بولین، روش هم پوشانی و منطق فازی

پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارش ها، سبب ایجاد سیلاب و رواناب های سطحی می شود. تغدیه مصنوعی با استفاده از این آب ها راه حلی جهت افزایش ذخایر زیرزمینی است. به منظور مکان یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی در آبخوان دشت همدان- بهار از شش عامل موثر شیب، نفوذپذیری سطحی، ضخامت غیراشباع آبرفت، توانایی انتقال آب در آبرفت، کیفیت شیمیایی آب زیرزمینی و کاربری اراضی استفاده گردید. در روش اول هر یک از نقشه ها بر اساس منطق بولین طبقه بندی و با عملگر AND تلفیق شدند. 26 درصد از منطقه مناسب تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی دشت همدان- بهار تشخیص داده شد. سپس با استفاده از روش هم پوشانی، مناطق مناسب به دست آمده از منطق بولین، به سه زیر گروه تقسیم شدند. 53/0درصد مناسب و 21درصد متوسط، ولی هیچ منطقه ای با تناسب خیلی مناسب حاصل نشد. در روش سوم لایه ها بر مبنای منطق فازی امتیازدهی و با حاصل ضرب فازی ترکیب شدند که 25/2درصد خیلی مناسب، 71/7درصد مناسب و 76/16درصد متوسط تشخیص داده شد. نتایج آنالیز حساسیت منطق بولین نشان داد که افزایش 50درصدی ارقام بازه های مناسب در لایه های ورودی، سبب 5/1درصد افزایش و همین مقدار کاهش در بازه ها، باعث 5/0درصد کاهش در تناسب اراضی شد.