رابطه بین هیجان خواهی وتاب آوری با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی هیجان خواهی وتاب آوری با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان کلیه مقاطع رازی کرمانشاه بود.دویست نفر از دانشجویان(100نفردختر،100نفر پسر) به صورت نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هیجان خواهی زاکرمن،تاب آوری کانر ودیویدسون و پرسشنامه آمادگی به اعتیاد زرگر استفاده شد.برای تجزیه وتحلیل داده ها ازشاخص های آماری همبستگی،تجزیه وتحلیل رگرسیون چند متغیری وآزمون تی استفاده شد.نتایج نشان داد که بین تاب آوری وآمادگی به اعتیاد رابطه منفی معنا داری وجود دارد.هم چنین بین هیجان خواهی وزیر مولفه های آن(تجربه طلبی،ماجراجویی،ملال پذیری و گریز از بازداری)رابطه مثبت معنا داری وجود دارد.تجریه وتحلیل رگرسیون نشان داد که تاب آوری وتجربه طلبی با ضریب بتای به ترتیب4/898- و0/194 در پیش بینی موثر بودند یعنی توان پیش بینی آمادگی به اعتیاد را دارند. درمتغیر آمادگی به اعتیاد،هیجان خواهی وزیر مولفه های تجربه طلبی،ملال پذیری و گریز از بازداری بین دختر وپسردر تفاوت معنا داری وجود دارد.با توجه به نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که بین هیجان خواهی وتاب آوری با آمادگی به اعتیاد رابطه وجود دارد.